Waarom Femmes for Freedom het Meldpunt Verdwenen Vrouwen lanceert

Nederlandse kindbruid: na achttien jaar kon ze vluchten

De Afghaans-Nederlandse Nadia, werd op haar veertiende meegenomen naar Afghanistan en daar als kind uitgehuwelijkt aan een volwassen man. In 2023, achttien jaar later, lukte het haar om te vluchten en de Nederlandse ambassade in Pakistan te bereiken. Ze vroeg wanhopig om een reisdocument om naar Nederland terug te kunnen keren. Maar de ambassade wilde haar niet helpen - omdat zij langer dan dertien jaar buiten Nederland en de EU is geweest en volgens de Rijkswet op het Nederlanderschap (RNW) daarmee haar Nederlandse nationaliteit is kwijtgeraakt. Dit veroorzaakte voor Nadia een levensbedreigende situatie, omdat zij illegaal in Pakistan was, uitgezet kon worden en in handen van de Taliban zou komen. Haar hele verhaal leest u hier in het Algemeen Dagblad door Brenda Stoter Boscolo of hier op onze website. 

Femmes for Freedom steunt Nadia in haar strijd voor een nieuw leven en in de rechtszaak die zij zal aanspannen tegen de Nederlandse overheid. Want waarom merkte niemand dat ze uit Nederland was verdwenen? Het onrecht dat Nadia trof, kan veel meer biculturele Nederlandse vrouwen in levensgevaar brengen. Daarom nam Femmes for Freedom fel stelling in de internetconsultatie over deze wet. Lees hier wat wij van deze wet vinden en hoe dat beter kan - en moet.

Nederlands meisje in Somalië kreeg geen hulp

Nadia  is niet de eerste vrouw en ze zal niet de laatste vrouw zijn die is uitgehuwelijkt en achtergelaten en vervolgens is weggestuurd door de Nederlandse ambassade. Al in 2011 voerde Femmes for Freedom strijd voor Sarah, die als minderjarig meisje door haar moeder was uitgehuwelijkt en achtergelaten in Somalië. Toen ze wist te vluchten weigerde de ambassade in Addis Abeba haar te helpen – omdat zij minderjarig was. Het lukte ons toen om Sarah naar Nederland te laten komen. Onze lobby en acties hebben tot wetgeving en hulpverlening geleid, zoals de oprichting van het Landelijk Knooppunt Huwelijksdwang en Achterlating (LKHA) en van een steunfonds voor tickets en hulpverlening ter plaatse voor Nederlandse meisjes en vrouwen die gedwongen zijn uitgehuwelijkt en of achtergelaten in het buitenland.

Institutioneel racisme, uitsluiting en wantrouwen. Wij willen excuses van het Ministerie van Buitenlandse Zaken 

We waren zo opgelucht met de instelling van dit steunfonds voor tickets en steun ter plaatse voor Nederlandse gedwongen bruiden. Maar wat er vervolgens gebeurde heeft ons geschokt. Want: het LKHA en Buitenlandse Zaken wilden niet dat deze voorziening bekend werd bij slachtoffers van kindhuwelijken, huwelijksdwang en achterlating. Men was namelijk bang dat de regeling misbruikt zou worden … en dit werd blijkbaar belangrijker gevonden dan hulp aan vrouwen in nood. Wij konden dat niet anders zien dan als institutioneel racisme, uitsluiting en wantrouwen Pas toen wij dit in de openbaarheid brachten en  politici vervolgens Kamervragen stelden, werd de regeling breder bekend gemaakt. In december 2022 erkende het Ministerie van Buitenlandse Zaken institutioneel racisme onder eigen medewerkers en gaf aan om verder aan de diversiteit en het voorkomen van racisme binnen de organisatie te werken. Dat is mooi, wij zouden het op prijs stellen als zaken zoals die van Sarah en Nadia actief worden meegenomen worden in deze discussie. Hoe worden bi-culturele slachtoffers van geweld aan door de consulaire afdeling behandeld en hoe wordt omgegaan met een bi-culturele NGO die deze kwesties aan de orde stelt bij Buitenlandse Zaken. Wij begrijpen best dat de problemen van bi-culturele meisjes en vrouwen voor de consulaire hulpverlening relatief nieuw en ingewikkeld zijn, maar dat ELF jaar na de zaak Sarah nu Nadia in 2023 weer wordt weggestuurd zonder dat dieper naar haar zaak wordt gekeken, is heel triest. Het gaat hier om mensenlevens.

Wij vragen de onvoorwaardelijke steun van de overheid voor álle Nederlandse vrouwen

Helaas, uit de zaak van Nadia blijkt dat ook in 2023 nog Nederlandse meisjes en vrouwen door Nederlandse ambassades worden weggestuurd. Dit is een schending van werkelijk alle fundamentele mensenrechten. Deze keer wordt de Rijkswet op het Nederlanderschap als excuus gebruikt om niets te doen. Wij vragen de Nederlandse politiek om onvoorwaardelijke steun en actie voor deze onzichtbare Nederlandse meisjes en vrouwen die te maken hebben met gruwelijke vormen van geweld. Dat is de keiharde realiteit en zij behoren in alle ellende in elk geval te kunnen rekenen op hulp van hun eigen overheid.

Inburgering, integratie en emancipatie kunnen alleen slagen als we ook geweld tegen bi-culturele vrouwen serieus aanpakken en samen met de vrouwen zelf wetgeving, beleid en hulpverlening ontwikkelen. Het praten over mensenrechten, inclusie, intersectionaliteit, diversiteit en een feministisch buitenlandsbeleid op de bühne heeft geen zin als je achter de schermen de fundamentele mensenrechten van deze vrouwen schendt en het zelfs goedpraat.

VANAF VANDAAG: Meldpunt Verdwenen Vrouwen

De zaak van Sarah en Nadia zijn klip en klare voorbeelden. Ze drukken ons met de neus op de keiharde feiten: bi-culturele meisjes en vrouwen kunnen zomaar van de Nederlandse aardbodem verdwijnen en niemand onderzoekt waar ze zijn gebleven. We mogen niet achteroverleunen. We mogen hen niet vergeten alsof ze nooit hier waren. Daarom doen we een dringende oproep.
 
Kent u iemand die na een vakantie in het buitenland niet meer is teruggekeerd in de buurt, op school of op het werk? Een familielid? Nu, of al langer geleden? Laat het ons alstublieft weten. Wij willen hun namen en hun zaken bijeenbrengen, zodat we voor al deze meisjes en vrouwen strijden. Via onze website kunt u ons een bericht sturen; of neem contact op via meldpunt@femmesforfreedom.com

Laat ze niet vergeten worden.

Alleen met uw donaties kunnen wij onze strijd voor de gezondheid, vrijheid, veiligheid en gendergelijkheid van meisjes en vrouwen blijven voeren. Wil je op de hoogte blijven van onze strijd? Schrijf je dan hier in om onze nieuwsbrief te ontvangen!